Bycie kreatywnym przydaje się w życiu, gdyż pomaga rozwiązywać problemy i radzić sobie w różnych sytuacjach.
Ewa Wojtan
Pedagożka, plastyczka, autorka bloga i książki „Dziennik Zabaw”, a na co dzień mama i kreatywna żona
Czy uważa pani, że kreatywność u dzieci da się „wytrenować”?
Uważam, że dzieci kreatywność mają w sobie od urodzenia, dlatego warto dać temu pole do rozwoju. Niestety nowe technologie, telewizja i telefony zabijają dziecięcą kreatywność, bo podczas korzystania z nich nie ma czasu na nudę i wymyślanie sobie samemu aktywności. Raczej wykonuje się wtedy konkretne czynności automatycznie, zgodnie z jakimś schematem działania. Jeśli jednak dajemy dziecku przestrzeń do zabawy, to kreatywność zaczyna się pojawiać i dziecko nagle zaczyna coś tworzyć – sklejać, wycinać, rysować itd. Dlatego gdy moi synowie byli młodsi, podsuwałam im różne pomysły na zabawy, a oni potrafili nad nimi spędzać dużo czasu.
Jeśli jednak nie dajemy tej przestrzeni i dziecko samo szuka ciekawych aktywności, np. w nowych technologiach, to trudno o kreatywność… Dlatego też rolą rodzica jest to, by znaleźć taką przestrzeń do zabawy. Oczywiście warto wziąć pod uwagę, jaki ten maluch jest – niektórym dzieciom wystarczą materiały i same zaczynają tworzyć, inne potrzebują wskazówek i będą czekały na podpowiedzi, co mogą zrobić zanim rozpoczną kreatywne zabawy. Istotne jest przy tym też to, by nie przymuszać dziecka, a stopniowo je zachęcać. Pozwólmy również maluchom na kreatywny bałagan, gdyż właśnie to nierzadko decyduje, że dzieci mają większą chęć do tego typu działań.
Jaki wpływ na relację rodzic-dziecko ma wspólne spędzanie czasu?
Myślę, że spędzanie czasu we dwoje buduje między nami a młodym człowiekiem niezwykłą więź. Właśnie wtedy mamy możliwość podjęcia z dzieckiem rozmowy, dzięki czemu może się ono przed nami otworzyć, pokazać swój punkt widzenia, a to z kolei pozwala nam się lepiej poznać, zbliżyć się do siebie. Wspólny czas daje nam także możliwość budowania wspólnych pasji i zainteresowań, których realizacja pozwala nam być blisko siebie. Według mnie to właśnie takie momenty budują i scalają rodzinę. I oczywiście zdaję sobie sprawę, że obecnie mamy wiele obowiązków, przez które, gdy już się z nimi uporamy, jesteśmy zmęczeni. Znam to z doświadczenia, gdyż przez wiele lat łączyłam pracę zawodową z wychowywaniem dzieci. Nauczyło mnie to jednak również tego, że czasami 15-20 minut rzeczywistej zabawy z dzieckiem – takiej na 100 proc. – okazuje się bardziej wartościowe niż spędzanie z nim całego dnia, ale obok siebie.
Co uznaje pani za największe wyzwanie, jeśli chodzi o macierzyństwo i wychowywanie dzieci?
Według mnie jest nim znalezienie balansu między tym, żeby dziecka nie przytłoczyć i nie podcinać mu skrzydeł, a daniem mu możliwości jego rozwoju i odkrycia pasji oraz zainteresowań. Takie znalezienie złotego środka jest bardzo trudne, szczególnie w dzisiejszych czasach, gdy jesteśmy otoczeni nowymi technologiami.
A jeśli chodzi o kwestie wychowania dzieci i samospełnienia – jakich rad może pani udzielić, by pogodzić te dwie sfery życia?
Zawsze musiałam sobie radzić na różne sposoby, żeby jednocześnie samorealizować się, a także wychowywać i spędzać czas z dziećmi. Nie mam złotej rady, bo doskonale zdaję sobie sprawę, że czasem jest to trudne. I tak np., gdy moje dzieci były bardzo małe, nie byłam w stanie tego godzić i musiałam zrezygnować z pewnych aktywności zawodowych. Wiem też jednak, że na późniejszych etapach pomagało mi to, że potrafiłam prosić o pomoc i np. zatrudnić nianię lub umówić dzieci na zajęcia w świetlicy. Istotne jest jednak, by jasno ustalić swoje priorytety. Trzeba pamiętać, że dzieci kiedyś dorosną, dlatego szkoda, abyśmy zostali później z niespełnionymi celami. Zachęcam mocno do łączenia tych dwóch sfer życia.