Coraz więcej kleszczy w Polsce podczas żerowania na zwierzęciu wprowadza do jego krwiobiegu pasożyty krwi o nazwie Babesia canis. Te pierwotniaki bardzo szybko namnażają się w organizmie psa, powodując ogromne zmiany w funkcjonowaniu jego organizmu.
Oznacza to, że u nieleczonego psa, choroba ta najprawdopodobniej skończy się śmiercią, gdyż przeważnie jej przebieg jest gwałtowny i ciężki. Dlatego tak ważna jest jak najszybsza interwencja lekarza. Im wcześniej choroba zostanie wykryta, tym większa jest szansa na uratowanie zwierzęcia. Nie oznacza to jednak, że każdy przypadek można wyleczyć. Niektóre psy, pomimo działań lekarskich nie przeżywają choroby, inne przezwyciężają ją, ale niejednokrotnie do końca życia odczuwają konsekwencje uszkodzonych podczas choroby organów wewnętrznych (wątroby, nerek). Pupil, którego zabieramy ze sobą na wakacje za granicę jest znacznie bardziej narażony na powikłania związane z ukąszeniem kleszcza. Egzotyczne odmiany tych pasożytów mogą powodować dużo groźniejsze objawy chorób odkleszczowych, a jeśli w porę nie zorientujemy się, że nasz zwierzak został zarażony, może się to skończyć tragedią.
Co powinniśmy zrobić, jeśli znajdziemy kleszcza na naszym pupilu?
Jeśli kleszcz wczepił się już w skórę psa, należy go jak najszybciej usunąć. Do tego zabiegu należy użyć pęsetki lub założyć gumową rękawiczkę. Jeśli właściciel nie jest pewien jak to zrobić, warto by zwrócił się o pomoc do lekarza weterynarii. Lekarz usunie kleszcza oraz udzieli wszelkich porad na temat dalszego postępowania. Jeśli kleszcz zostanie sprawnie usunięty przez właściciela należy uważnie obserwować zachowanie psa w następnych dniach. W przypadku jakichkolwiek oznak gorszego samopoczucia czworonoga należy czym prędzej udać się do przychodni weterynaryjnej, celem zbadania psa w kierunku Babeszjozy.
Na co zwracać uwagę?
Jako, że często zdarza się, iż kleszcz pozostaje niezauważony (ze względu na jego stosunkowo niewielkie rozmiary), warto znać objawy, które mogą wskazywać na inwazję Babesia canis u naszego psa. Należy się zwrócić do lekarza weterynarii w każdym przypadku zauważenia zmian takich jak: osowiałość zwierzęcia, nagłe i utrzymujące się posmutnienie; ogólne osłabienie; zmniejszony apetyt, często zupełny jego brak; gorączka; brunatne zabarwienie moczu, zmniejszone oddawanie moczu; zmiana koloru dziąseł na jaśniejszy, czasem żółtawy.